مدیریت انرژی
امتیاز کاربران
بطور كلي مديريت انرژي عبارتست از شناخت وضعيت موجود از نظر ميزان مصرف انرژيهاي گوناگون و تعريف، هدايت و انجام فعاليتهايي در جهت كاهش هزينه‌هاي ناشي از آن و نيز كاهش آسيبهاي زيست محيطي مترتب بر مصرف بيش از حد متعارف انرژي.
اين فرآيند همواره بايستي بصورت دوره‌اي انجام شده و بازخوردهاي ناشي از اعمال تصحيحات، مجدداً مورد بازنگري قرار گيرد و در نهايت نتايج حاصل از بكارگيري راهكارها بصورت ميزان كاهش مصرف انرژي و يا در واحدهاي صنعتي بصورت كاهش شدت انرژي مشخص شود و با اطلاع رسانی نتايج حاصل، اين امر موجب بروز حساسيت در افراد شده و در آنها نسبت به تلاش در جهت كاهش مصرف انرژي ايجاد انگيزه مي‌نمايد.
در آيين‌نامه مقررات ملي ساختمان معياري براي تعيين ميزان اتلاف انرژي از ديوارهاي خارجي بيان شده است كه بر طبق آن معيار مي‌توان دريافت كه آيا ساختمان نياز به عايق‌كاري حرارتي دارد يا خير. اين معيار كه ضريب انتقال حرارت مرجع نام دارد بايد براي هر ساختمان محاسبه گردد و در دو حالت مرجع و حالت واقعي (ضريبهاي انتقال حرارت محاسبه شده براي آن ساختمان) مقايسه شود. اگر ضريب واقعي از ضريب مرجع بيشتر باشد نشان مي‌دهد كه ساختمان نياز به عايق‌كاري دارد. پس بايد با اجراي عايق‌كاري بر روي سطوح خارجي ضريب محاسبه شده را به مقداري كمتر از ضريب مرجع رساند. بعبارت ديگر هرگاه ضريب انتقال حرارت واقعي از ضريب مرجع بزرگتر باشد نشان مي‌دهد كه آن سطح خارجي اتلاف بيشتري از حد استاندارد دارد.
آيين نامه مذکور براي بررسي اينکه آيا ديوارها، پنجره‌ها. كف ساختمان و …، در وضعيت مناسب قرار دارند يا نه، بطور مستقيم اظهار نظر نمي‌كند. در حالت كلي ضرايب انتقال حرارت مرجع براي هر بخش ( ديوار، كف و … ) معياري براي حالت موجود مي‌باشند كه در مقايسه با آنها مي‌توان متوجه شد كه آيا مثلاً پرت انرژي از كف ساختمان عادي است يا از استانداردهاي موجود بسيار بيشتر است.
برچسب ها: عایق حرارتی, عایقکاری, انرژی